قلم‌راآن‌زبان‌نبودكه‌سرعشق‌گويدباز ورای‌حدتقريراست‌شرح‌آرزومندی
میتونم به جرات بگم یکی از بی‌کیفیت‌ترین خواب‌های یک سال اخیر رو داشتم دیشب؛ همشم به خاطر بحث و جدل آخر وقت در مورد پروژه بود و این کسایی که می‌خوان کار رو خراب کنند مگر اینکه صاحب اختیار بشن و به اسم خودشون تموم بشه
من که بهشون میگم قوم یاجوج و ماجوج
ولی به شدت خوابم میاد و و مغزم خسته است
از ساعت ۱۰ تا ۳ جلسه بعدشم که باید برگردم خونه و وسایلمو آماده کنم که برم ...
پی‌نوشت در اینستاگرام
یادم رفته بود بنویسمش. دیشب موقع شام و چای تماشاش کردیم و قشنگ بود.
The Judge (2014)
و نمره من 7.1 از 10 هست
تو مترو تماشاش کردم؛ یکی از معدود آثار هالیوودی که در ایران ساخته شد. جالب بود برام که مثل گاتهام و وادیا، اسمی که برای محل شروع داستان در سناریو در نظر گرفته شده، زادستان هست.
از نظر نوستالژیک بودن، موسیقی متن، و دیدن مردمی که شاید خیلیاشون دیگه زنده نیستن و یه روزی تو همین کشور زندگی میکردن، جذابیت متفاوتی برام داشت.
Caravans (1978)
نمره من ۶.۳/۱۰
متوسط، نه رو به پایین و نه رو به بالا
البته ژانری هست که خیلی کم توش فیلم ساخته میشه، ولی من خوشم میاد ازش
البته the last spark of hope هم نوشته شده عنوان این فیلم
نمره من ۵.۷ از ۱۰
این فیلم ارزش دیدن داره
نظر من؟ ۸.۲ از ۱۰
Out of my mind (2024)
پی‌نوشت: نسخه فارسی به اسم دنیای ملودی دوبله شده
بالاخره بعد از پیکاسو و جنگ، در موزه دوباره باز شد ...
بخش اصلی: موزه هنرهای معاصر
بخش دوم: خانه هنرمندان ایران
بهش ۸ از ۱۰ میدم. با سلیقه و انتظاری که از یه فیلم برای انگیزه دادن در عین واقع گرایی دارم بسیار همخوانی داشت.
we live in time
اینطوری که توی نقداش نوشته سریال خیلی خوش ساختی از آب در نیومده، اما موضوعش اونقدری جذاب هست که دلم بخواد ببینمش ...
بعد نوشت: اعصابم خرد شد. بدون زیرنویسشو پیدا نمیکنم. حتی همین نسخه های زیزنویس چسبیده هم انقدر برش خورده که زیرنویس انگلیسی رو نمیتونم باهاش مچ کنم. عاغا سانسور کنید، چرا برش میزنید تایم فیلم بهم میریزه؟ صفحه رو سیاه کنید اصن! مغزم سوت میکشه این موقع ها ...
من زوری به دنیا اومدم. مامانم میگه اینجوری
فیلم امشبم هم که ساعت 10 چراغ خاموش تماشا میکنم تا خواب مرا برباید ...
بعد نوشت: بد نبود ولی اونقدرا هم خوب نبود که به آدم هم سلیقه خودم پیشنهادش بدم
خب!
باید بگم واقعاً اگه پایه گیر بیارم، تا وقتی این نمایش [پست قبل] داره اجرا میشه، حاضرم چند بار دیگه برم ببینمش ...
از اون کارا بود که دلم میخواست توی جشنواره یا یه جای مشابه اجرا میشد و بعدش جلسه نقد و بررسی داشت که بشینم و بشنوم و شاید یه چیزایی هم بگم ...
بریم ببینیم این بار ماجرا از چه قراره ...
بله! حقیقت اینه که من دارم فرار میکنم از مرور کردن دور و نزدیک. بی انصافیه اگه بگم هر وقت حالم خوبه، یه اتفاق ظاهراً خوب میاد و باطناً خرابش می‌کنه. ولی خب. زندگیه دیگه. شاید یه روزی، یه جای دیگه، یه غریبه از کنار آدم رد بشه که ...
ادامه مطلب . . .
خوب نبود، خیلی خیلی خوب بود ...
به نظرم آدمای در شرف 30 سالگی، یا بالاتر، خوبه که این سریال رو ببینن
سنای پایین تر احتمالا خیلی درکش نمیکنن
انقدر فیلم خوبی بود که با صدای ضربه زدن به مُغار توی ثانیه های اولش منو خوابوند و با صدای موسیقی پر جنب و جوش تیتراژ آخرش منو بیدار کرد.
توی خواب هم دقیقاً همون جا و حالتی بودم که واقعاً بودم ...
اگه کسی از سبک فیلم "The Grand Budapest Hotel" خوشش میاد، حتما از این فیلم هم خوشش میاد
حتی فکر کردن به دندون درد هم ترسناکه برام ...
میگم نکنه این تئاتر کیفیتش پایین باشه و اعتبار وبلاگ رو زیر سوال ببره!
برای طراحی پوستر هم پول ندادن؛ دادن dall-e براشون طرح زده :))
ادامه مطلب . . .
مختصر بخوام بگم: به نظر من این فیلم ارزش دیدن نداره، اما اگه به هر دلیلی علاقه داشتید ببینید، اولا نسخه ای که توی پلتفرمای داخلی هست، حدود 20 دقیقه کوتاه تر از نسخه اصلی هست و بخش مهمی از حرف فیلم رو بریده، و ثانیا قبلش نقد و تحلیل فیلم رو بخونید (من با اسپویل مشکلی ندارم، اما اگه شما مشکل دارید، از اون یادداشتای معرفی فیلم بدون اسپویل شدن داستان رو مطالعه کنید)
_w5oz.png)
#Vivarium
والا من آدم لامذهبی نیستم ولی اینا پدر ما رو درآوردن!
ساعت 10 صبح و 3 بعد از ظهر و 12 شب اذان پخس میکنن برای فیلمبرداری!
لامصبا! صدا بردار مگه ندارید؟ صدا گذاری مگه ندارید؟ میکس و مسترینگ مگه اختراع نشده؟
مگه آدمایی که اینجا زندگی میکنن، آدم نیستن؟؟؟؟
عصبانی ام؟ بله هستم
و همزمان مستند Secrets of the Surface رو تماشا میکنم و به این فکر میکنم که واقعا اگه تو زندگی تحصیلیم یه اشتباه کرده باشم، رها کردن ریاضی بوده ...
این و ... خلاصه که آره ...
لینک بالا از یوتیوب هست؛ اگه خواستید تماشا کنید و فرانسه بلد نبودید (فقط دو نفر اینجا فرانسه بلدن از بین خواننده های غیرخاموش)، متن و ترجمه انگلیسی و فارسی رو گذاشتم ادامه
ادامه مطلب . . .
به قول یه جنابی، به تیم ملی هم فکر میکنم و حتی واقعا رفتم سرچ کردم ببینم مسابقات انتخابیش کی هست که دیدم یه ماه پیش بوده ...
تصویر اصلی با اندازه بزرک ... اینجا
اینم بماند به یادگار از یک روز خاص ... ویدیو (چیز خاصی نیست نمیخواد دانلودش کنید فیلم چای و کیک و نبات و گل سرخه)
من عاشق شاتوتم اما فکر میکنم گذاشتن این موجود بهشتی در فریزر، ظلم به مالک فریزره؛ بنظرم شاتوت رو باید انقدر خورد تا تموم بشه، حتی اگه به قیمت زیر سرم رفتن باشه. اما یه لطفایی غیر قابل فراموشیه ...
من اینطوری قلبم می‌لرزه ...
ولی راستش کسی رو ندارم که بهش این رو نشون بدم و بگم من اینطوری قلبم می‌لرزه...
مثلاً جاش بود که برم جای Tom Hanks، سرنگهبان زندان Green Mile بشم تا John Coffey اوضاعمو رو به راه کنه ...
از 2004 تا الان ... چرا باید الان و امشب وقت دیدن این فیلم میرسید برای من ... محشر بود ... واقعا محشر بود ...
کی می‌دونه؛ شاید مثل رابرت ردفورد توی پیرمرد و اسلحه باید تا وقتی پیر میشم صبر کنم تا پیدات کنم ...
و همون موقع هم دیر باشه واسه زندگی کردن ...
یه تفاوت ریز وجود داره: از وقتی ۱۳ شب و روز کنار بابام تو بیمارستان بیدار بودم و خوابیدم، مطمئن شدم که نمی‌خوام پیریم برسه و قبل از اینکه اون وجه زندگی رو تجربه کنم، باید همه چی تموم بشه ...
چرا من گشنه باید دقیقا توی فیلم خوردن چیزی رو ببینم که دقیقا شبیه نقطه ضعفمه؟
من نون شیرمال میخوام عاغا
فصل اول The Mysterious Benedict Society رو گمونم 6-7 ماه پیش دیدم و خیلی دوسش داشتم و اینم که قسمت اول فصل دوم هست
ایشون رو هم دوست دارم برم ببینم؛ البته هنوز تاریخ اجراش فیکس نشده و فقط میتونم امیدوار باشم وقتش مناسب باشه برام...
اجرا بشه و برم ببینم نظرمو میگم
زمان کرونا، اون اوایلش که همه جا لاکداون بود، با بچه ها شروع کردیم سینما رفتن!
هر هفته نوبت یه نفر بود که فیلم انتخاب کنه و به بقیه بگه که دانلود کنن و همگی یه روز و یه ساعت مشخص، شروع میکردیم به تماشا؛ همزمان هم تلگرام باز بود و پای فیلم در موردش حرف می‌زدیم (اسمشو گذاشته بودیم پامنبری)
خوش می‌گذشت...
ادامه مطلب . . .
فقط میخوام مطمئن باشم هر روزی و هر طوری قراره تموم بشه، جسدم برای دانشگاه قابل استفاده بمونه؛ به هر حال مدت هاست به خیلیا گفتم میخوام بعد از مرگم، جسمم به درد علم و بشر بخوره ...
بازم «بعد تو» محسن یگانه رو توی مسیر گوش میدادم و بلند بلند میخوندم؛ قبلا لینک و قصه‌شو گذاشتم، دیگه تکرارش نکنم...
ادامه مطلب . . .
از بچگی، از وقتی یادم میاد، دلم میخواست شانس دیدن همچین صحنه ای رو از نزدیک داشته باشم. یه دیدنی دیگه هم هست که تو ذهم جذابه، اما دیدنش بدشانسی میخواد احتمالا :))
دیگه برم دنیال زندگی که داره میدوه و باید بهش برسم ...
اجازه دارم درک نکنم چرا سایت ielts-mentor فیلتر شده یا ایراد از منه؟
کاش میتونستن مث فیلم in time فقط یه راهی نشون بدن که تموم بشه ...
ناآرومم. دارم دیوونه میشم. من میخوام از این خراب شده برم، ولی حتی نمیتونم یه برنامه چند ماهه برا زندگیم بریزم و خیالم راحت باشه هر روز با یه زلزله جدید مواجه نمیشم...
خب خب
به عنوان یه آدم سخت پسند، لازمه عرض کنم که این نمایش نه تنها ارزش به تماشا نشستن داره، بلکه شایسته معرفی به دیگران هم هست
من اهل نوشیدنی‌جات الکلی نبودم و نیستم هرگز؛ ولی خیلی رو مخه که بجای «شام پا ین» میگن «شیرکاکائو»
چه کنم با دل تنهاااااااااا
چه کنم با غم دل‌ل‌ل‌ل‌‌ل
چه کنم با این درررررررد
دل من ای دل من‌ن‌ن‌ن‌ن
البته امیدوارم خود اجرا به مزخرفی پوسترش نباشه
چیز جدیدی بود برام
اسمشو شنیده بودم اما نمی‌دونستم چیه
ولی الان که توی فیلم اسمش دوباره به گوشم خورد، سرچش کردم
و فیلمی که میدیدم این بود:
ساعت ۹ و ۳۳ دقیقه صبح ۱۲ بهمن ۱۳۵۷، یه آدمی بعد از چندین سال برگشت به کشورش با کانسپت انقلاب ایدیولوژیک و تعیین حکومت نو؛
۴۴ سال بعد، تقریباً هیچ کس، جز کسایی که منفعتی توی این حکومت دارن، ازش راضی نیستن!
اگه انقلاب یه اتاق آرزو باشه، که بعد از ورود بهش، چیزای پیش از این دست‌نیافتنی، تبدیل به وقایع حتمی بشه، باید دید کسایی که واردش میشن، ته دلشون دنبال چی می‌گشتن...
معنی این حرفمو، فقط کسایی متوجه میشن، که این فیلم رو دیدن
و این آن سریالی ست که گه گاه و محض تغییر ذائقه به سراغش رفته و یک اپیزودش را با پایین نویس اجنبی جهت شدوینگ و اسپلینگ چک میبینم
داشتم یه فیلم خوب میدیدم و یهو یاد یه کتاب خوب افتادم:
فقط یه سوالی برام پیش اومد: چرا من اسم فیلم و کتابایی که توی یادداشتام مینویسم، برچسب نمی‌زنم که گم و گور نشن؟
دارم مستند alone رو میبینم و دلم میخواد اینجا هم ثبت کنم که از بچگی عاشق این مدلی زندگی کردن بودم...
"سیما یکی از بچه های دانشگاه بود؛
دوسش داشتم، مثلا.
خیلی شبیه مینا بود، دختر داییم که از تاریکی میترسید.
من هیچ وقت هیچی بهش نگفتم،
اینجوری ام، همیشه هر وقت باید یه کاری بکنم،
هیچ کاری نمیکنم!"
چیزهایی هست که نمی دانی
فردین صاحب الزمانی
و من
هرچند از جنگیدن برای زندگی دست نمیکشم
اما اینجا رو ساختم که توش نق بزنم
دنبال مشاور و نصیحتگر و روشنگر و بالامنبر رونده نیستم
و توان تحمل کامنتای از سر شکم سیری یا مثبت نگری رو ندارم
فقط ترکیبی از خاطرات و تخیلاتم رو ثبت میکنم
